Opis
Promocja -20% do końca sierpnia na wszystkie książki i ebooki!
Iluzja Chaosu w refleksyjny, aczkolwiek kontrowersyjny sposób traktuje o zjawiskach, które towarzyszą nam w codziennym życiu. Życiu, w którym szczęście jest czymś nieuchwytnym i ulotnym, a piękno jest z góry narzucone i wciśnięte w szablony…
A może to jedynie iluzja? Może – zarówno w świecie fizycznym, jak i w życiu uczuciowym człowieka – ów pozorny chaos zdeterminowany jest jakimś wyższym, bezwzględnym porządkiem istnienia? Jaka jest Prawda? Czy poezja może przyczynić się do Jej odkrycia?
OWI WOOKZ-SAWI – urodzony w ubiegłym tysiącleciu na Dolnym Śląsku „gaboński poeta i prozaik”, od dziecka piszący wiersze, fraszki i opowieści… głównie do szuflady. Uwielbia analizować rozmaite zjawiska zachodzące zarówno w świecie rzeczywistym, jak i w świecie emocji i uczuć. Jest zafascynowany poezją (choć nie każdą), głęboką, stoicką kontemplacją teraźniejszości i… mechaniką kwantową.
SPIS TREŚCI
- Epizod
- Aksjomat
- Enemy
- Thanatos
- Ténéré
- Imperium
- Transcendencja
- Imperatyw
- Mgnienie
- Entropia
- Oczekiwanie
- Infant
- Fascynacja
- Dzikość
- Fatum
- Eco
- Podróżnik
- Suicide
- Inercja
- Fake friend
- Spokój
- Piękno
- Miłość
- Szczęście
- Horyzont
- Interior
Epizod
Gnani wiatrem życia – żeglujemy samotnie po bezkresnym oceanie nadziei, z niepokojem wypatrując wysp przeznaczenia;
Oparci o tytanowe kraty, wpatrzeni w szarą mgłę – dryfujemy: pomiędzy tym, co bezpowrotnie odeszło, a tym, co nieuchronne i nieznane;
Błądząc w bezmiarze ciemności – wypatrujemy seledynowego światełka, w którego istnienie wierzyć chcemy;
Zamknięci w królestwie przypadku – pokornie wznosimy niebotyczne świątynie naiwności, rozpaczliwie nadając sens własnemu istnieniu;
Oddajemy hołd umykającym znikąd donikąd chwilom, szalonemu tańcowi pustki, która nas zrodziła;
Pozbawieni prawa wyboru, bezczelnie okradani przez czas – podążamy zawsze w tym samym kierunku.
Niemy krzyk egzystencji rozpala naszą wyobraźnię; prawda wije się, jak cień mitycznego potwora…
Być i nie być jednocześnie…? To takie trudne, a zarazem proste.
Aksjomat
Trudne jest życie, gdy niepewność jest na tym świecie rzeczą pewną…
Gdy to, co zawsze skałą było – nagle się staje mgiełką zwiewną.
Próżno jest szukać w morzu smutku małej kropelki ukojenia,
Gdy czas z uśmiechem nasze myśli na Wielkie Czarne Nic zamienia.
Bo czy istnieją takie rzeczy, które nie tracą na znaczeniu
Nawet w ostatniej żywej chwili…? W metafizycznym przesileniu?
Bo czy istnieje chociaż jedna, co tak ogromne ma znaczenie,
Że warto być i kochać dla niej aż po ostatnie ciche tchnienie?
Enemy
Gdy Zło – tak wielkie jak Azji góry – stanie przede mną, przesłoni chmury…
W oczy mi spojrzy z drwiącym uśmiechem, mogąc mnie zgładzić jednym oddechem…
I gdy poczuję nicości fale, które w mój umysł wpłyną ospale, wolno…
Zmieniając w morze ciemności tęczowe barwy mej świadomości…
Ja nie uklęknę, wrogu, przed tobą… Wiernie, do końca, zostanę sobą.
Nic to, że znikam, przeminę z wiekiem – wszak jestem tylko i aż…
Tylko zalogowani klienci, którzy kupili ten produkt mogą napisać opinię.
Jagoda Buch –
Poetycka podróż przez zgliszcza pewności
„Iluzja Chaosu” Owiego Wookza-Sawiego to zbiór poezji, który balansuje na granicy refleksji egzystencjalnej, liryzmu miłosnego oraz ostrzeżeń ekologicznych. Autor z imponującą wirtuozerią operuje słowem, prowadząc czytelnika przez pejzaże myśli, emocji i wątpliwości. Tomik ten jawi się jako swoisty labirynt, w którym każdy wiersz to nowy zakątek – czasem mroczny, czasem świetlisty, lecz zawsze pełen treści.
Tematyka i styl
Wiersze zawarte w „Iluzji Chaosu” ukazują głębokie rozdarcie między ideałami a rzeczywistością. Utwór „Imperatyw” rzuca ostre światło na proces upadku ludzkich ideałów, zadając pytania o sens i przyczyny konformizmu, który dławi pierwotną odwagę. Owi Wookz-Sawi niczym baczny obserwator zderza heroizm przeszłości z pustką współczesności.
W utworze „Dzikość”, autor eksploruje intensywność pożądania i ludzkiej natury, stawiając czoła zarówno cielesnym instynktom, jak i ich tłumieniu. Ten pełen żaru tekst zachwyca kunsztem obrazowania, a jednocześnie uświadamia, jak blisko jest nam do pierwotnych instynktów.
„Eco” to przejmujący lament nad zagładą środowiska naturalnego – niepozbawiony jednak refleksji nad odpowiedzialnością człowieka za zaniechania. Czytelnik czuje się wezwany do działania, choć zarazem odczuwa grozę nieuchronności.
Filozofia i introspekcja
Najbardziej poruszające są utwory introspektywne, takie jak „Interior” czy „Horyzont”. Autor zadaje w nich uniwersalne pytania o sens istnienia, o to, co nadaje ludzkiemu życiu znaczenie. Posługując się wyrazistymi metaforami, wprowadza nas w świat niepewności i poszukiwań. Ten intelektualny taniec z czytelnikiem może być wymagający, ale jednocześnie jest źródłem wielkiej satysfakcji.
„Miłość” to delikatna pieśń o ludzkiej bliskości, w której autor porzuca ciężar filozoficznych dociekań, by zanurzyć się w czystym zachwycie nad chwilowością i intensywnością uczucia.
Forma i język
Język Wookza-Sawiego jest niezwykle plastyczny, bogaty w środki stylistyczne. Wiersze, choć pełne metafor, nie są przesadnie skomplikowane – pozostają przystępne, a jednocześnie wymagające skupienia. Ich rytmiczność oraz różnorodność tematyczna nadają tomikowi dynamiki, co czyni go interesującym zarówno dla wielbicieli poezji klasycznej, jak i współczesnej.
„Iluzja Chaosu” to tomik dla tych, którzy cenią literaturę zmuszającą do refleksji, ale również oferującą chwile czystej estetycznej przyjemności. Owi Wookz-Sawi snuje opowieści, które jednocześnie angażują intelekt, wzbudzają emocje i zachęcają do działania. Jego twórczość przypomina, że poezja może być lustrem – zarówno świata, jak i nas samych. Polecamy szczególnie tym, którzy szukają w literaturze nieoczywistości i piękna w złożoności.
Małgorzata Szweda- Czerwińska –
Tomik poetycki ” Iluzja chaosu” to zbiorek zwartych refleksji na temat kondycji człowieka w świecie pełnym przepychu, gonitwy za szczęściem, poniekąd na pozór uzasadnionym, w świecie pełnym moralnego niepokoju. Wiersze są ciekawie osadzone w codzienności.
Poeta z wielkim wyczuleniem na głębokie wartości, wręcz na piętnuje czas, który wciska człowieka w bezmiar niepokoju , w ciasne ramy bycia.
Czas pogania człowieka, manipuluje nim jak marionetką. Jednocześnie poeta dostrzega także wartość przyjaźni, która w obecnych czasach ulega samodegradacji.
Optymistyczne jest jednak to, iż autor buduje drogowskazy, myśli sprawcze, które dają nadzieję.
Warto sięgnąć po tomik, zagłębić się w słowa poety, zatrzymać się w pędzie, dać sobie czas na gamę wzruszeń, na to, by być sobą.
Polecam niezmiernie.