Opis
Promocja -20% do końca sierpnia na wszystkie książki i ebooki!
Kotka Pola, wiewiórka Tosia i myszka Zuzia są najlepszymi przyjaciółkami. Chodzą do grupy starszaków w przedszkolu „Złote Ziarno”. Dobrze się rozumieją i bawią razem każdego dnia, choć mają różne marzenia i zainteresowania. Jednak nawet najlepsi przyjaciele czasami nie są zgodni – kłócą się i myślą, że ich przyjaźń się skończyła.
Na szczęście istnieją sposoby rozwiązywania konfliktów. Dobrze mieć wtedy obok siebie kogoś dorosłego, kto nam pomoże, wytłumaczy, co się stało, wesprze nas i ureguluje nasze emocje.
Książka Warto mówić „przepraszam” jest częścią serii obejmującej pięć krótkich historyjek, w których dzieci ukazywane są w różnych sytuacjach – zarówno negatywnych, jak i pozytywnych. Historyjki są skierowane do przedszkolaków, ale mają inspirować również dorosłych do budowania dobrych relacji między dziećmi oraz motywowania ich do samodzielnego regulowania emocji poprzez uświadamianie sobie własnych uczuć i myśli.
W przygotowaniu:
• Warto się dzielić
• Warto pomagać
• Warto mówić o emocjach
• Warto dzielić się radością
Bożena Małgorzata Żmudzka (ur. 1989) ukończyła studia magisterskie na kierunku pedagogicznym o specjalności pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Obecnie pracuje w zawodzie. To właśnie ze swojej pracy, którą uwielbia, czerpała inspirację do napisania serii książek o emocjach.
Przyjacielu mój,
Bardzo chciałbym bawić się z Tobą znów.
Wiem, że zraniłem Cię, postąpiłem bardzo źle,
Ale tylko Ty jeden potrafisz rozśmieszyć mnie!
Więc pozwól błędy naprawić mi
I jak wcześniej cieszyć się ze wspólnych chwil!
„Przepraszam” – to magiczne słowo do Ciebie dziś ślę,
Aby móc dalej z Tobą przyjaźnić się!
Dla wszystkich dzieci na całym świecie, które stały się moim natchnieniem do napisania tej książki!
Dziękuję!
Wstęp
Do dzieci
Kotka Pola, wiewiórka Tosia, myszka Zuzia są najlepszymi przyjaciółkami. Pola uwielbia śpiewać, dlatego w przyszłości chciałaby być piosenkarką i występować przed publicznością. Tosi marzy się kariera modelki, bo uwielbia prezentować sukienki księżniczkowe. Zuzia mogłaby tańczyć cały dzień, więc gdy dorośnie, chciałaby zostać baletnicą.
Dziewczynki bardzo się lubią, choć mają różne marzenia i zainteresowania. Chodzą razem do grupy starszaków w przedszkolu „Złote Ziarno”. Przyjaciółki są również najlepszymi sąsiadkami, bo mieszkają na tej samej ulicy. Co za szczęście mieć blisko siebie przyjaciół!
Kotka Pola, wiewiórka Tosia i myszka Zuzia bawią się więc razem codziennie. Jednak nawet najlepsi przyjaciele czasami nie są zgodni – kłócą się i myślą, że ich przyjaźń się skończyła. Na szczęście istnieją sposoby rozwiązywania konfliktów. Dobrze mieć wtedy obok siebie kogoś dorosłego, kto nam pomoże, wytłumaczy, co się stało, wesprze nas i ureguluje nasze emocje.
Do nauczycieli, rodziców i opiekunów
Książka Warto mówić „przepraszam” jest częścią serii obejmującej pięć krótkich historyjek, w których dzieci ukazywane są w różnych sytuacjach – zarówno negatywnych, jak i pozytywnych. Książeczki mają pomóc najmłodszym znaleźć metody radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami oraz sprzyjać budowaniu właściwych relacji między dziećmi i dorosłymi. Z doświadczenia wiem, że kilkulatkom trudno przychodzi mówienie słowa „przepraszam”, dzielenie się zabawkami, współpraca czy wzajemna pomoc. Wiem również, jak pochwały, nawet za najdrobniejsze rzeczy, dodają skrzydeł najmłodszym i motywują ich do prawidłowego rozwoju.
Historyjki odsłaniają dobro, które tkwi w każdym dziecku. Uczą wartości moralnych i pokazują, jak należy wspierać kilkulatków pod względem emocjonalnym. Są skierowane do przedszkolaków, dlatego niosą prosty i konkretny przekaz, zrozumiały dla najmłodszych. Opisane w książeczkach sytuacje mają również inspirować dorosłych, szczególnie nauczycieli przedszkolnych, do budowania dobrych relacji między dziećmi oraz motywowania ich do samodzielnego regulowania emocji poprzez uświadamianie sobie własnych uczuć i myśli. By zobrazować czytaną treść i ułatwić jej zrozumienie, historyjki można przedstawiać również w formie improwizacji.
Wszystkie opisane sytuacje ukazujące relacje między dziećmi zostały zaczerpnięte z moich codziennych doświadczeń zdobytych podczas pracy zawodowej jako pedagoga w przedszkolu. My, dorośli, musimy pamiętać, że dziecko jest niewinną istotą, za którą ponosimy odpowiedzialność. Dziecko jest jak poduszka, miękka i delikatna. My, dorośli, jesteśmy jak strzała, która, jeśli trafi w nieodpowiednie miejsce, może skrzywdzić dziecko – a to będzie rzutowało na całe jego życie.
Tylko zalogowani klienci, którzy kupili ten produkt mogą napisać opinię.
Ania Leszczyńska –
Książeczka pomocna w omówieniu emocji – zwłaszcza tych negatywnych, pokazuje, że każdą emocję można akceptować. Ćwiczenia pomogą w zrozumieniu okazywania emocji w grupie szkolnej/przedszkolnej, ale nie tylko.
Ma wymiar terapeutycznym choć nie jest do samodzielnej pracy. Osoba dorosła powinna omawiać poszczególne ćwiczenia. Właściwie to ćwiczenia mogą być jako omówienie na forum grupy.
Mam wrażenie, że o ile historia może zostać po prostu przeczytana, to pozostałe rzeczy nie są do realizacji przez przeciętnego przedszkolaka
Marta Piechocinska –
Rewelacyjna ksiązeczka!Bardzo przypadła do gustu mojej 6-latce, ale i 8-latek też słuchał jak zaczarowany! Zyciowe sytuacje z dnia codzinnego sprawiają, że dziecko z łatwością utożsamia się z bohaterkami! A do tego karty pracy zamieszczone w drugiej części książeczki to strzał w 10! Polecam z całego serca!
natalyk –
Dziś przychodzę do Was z opinią o kolejnej książeczce dla dzieci. Jednak znajdzie ona również zastosowanie wśród dorosłych – zwłaszcza dla pań przedszkolanek, bo może się okazać wspaniałą inspiracją do przeprowadzenia zajęć w grupach przedszkolnych. Zaciekawieni? Mam nadzieję, że tak. A ja zapraszam do zapoznania się z moimi wrażeniami z lektury.
Historia ta nie jest zbyt obszerna. Liczy zaledwie 36 stron. Ale tak jak sugeruje tytuł, główną rolę odgrywa tutaj słowo “przepraszam”. Poznajemy tutaj trzy przyjaciółki : Kotkę Polę, Wiewiórkę Tosię i Myszkę Zuzię. Dziewczynki bardzo się lubią. Nie dość, że są sąsiadkami, to jeszcze uczęszczają wspólnie do tej samej grupy w przedszkolu. Spędzają zatem ze sobą bardzo dużo czasu. Pewnego dnia, Myszka Zuzia przychodzi do przedszkola spóźniona, co wprawia ją w zły humor. Na widok swoich koleżanek, które dobrze się bawią, dziewczynka jest jeszcze bardziej zła. Postanawia zepsuć im ich budowlę. W związku z tym, pomiędzy dziewczynkami dochodzi do niemiłej wymiany zdań, a na końcu do dużej kłótni. W końcu, w sprawie postanawia zainterweniować ich Pani wychowawczyni. Jednak żadna z nich, nie chce wyciągnąć ręki na zgodę. Dlatego też, Pani Królik, wspólnie z Panią Tygrysicą, postanawia pokazać im pewne przedstawienie. Czy za jego sprawą dziewczynki zrozumieją swój błąd? Czy ponownie będą przyjaciółkami? I jaką rolę w tym wszystkim odegra słowo “przepraszam” ? Jeżeli jesteście ciekawi tej historii, to zachęcam Was gorąco do zapoznania się z nią.
Jak wspomniałam na początku, historyjka ta może świetnie posłużyć jako inspiracja do zajęć w przedszkolu. A dlaczego? Już mówię. A dlatego, że po zakończeniu bajeczki, znajdziemy szereg ćwiczeń, które możemy wykonać wspólnie z dziećmi. Między innymi na temat radości, smutku, złości czy strachu. Znajdziemy tu ćwiczenia, jak pokazać daną emocję bez użycia słów, oraz pytania typu co sprawia, że czujemy daną emocję. Ponadto znajdziemy tutaj również różne sposoby na to, jak radzić sobie z tymi stanami, które nas dopadają. Mamy tutaj również pytania do samej historyjki, które doskonale sprawdzą, czy dzieci uważanie słuchały czytanej opowieści. Na końcu książeczki znajdziemy też miejsce na rysunek dziecka. Nasza pociecha może samodzielnie narysować emocje, która towarzyszy jej w obecnej chwili.
Jest to interesująca historyjka dla dzieci, która w przyjemny i przystępny sposób pokazuje, jak radzić sobie z emocjami. Jak ważne jest przyznanie się do błędu i powiedzenie słowa “przepraszam”. Pokazuje również siłę przyjaźni, o którą należy dbać już od najmłodszych lat.
Polecam Wam gorąco tę bajeczkę. A panie przedszkolanki, zachęcam do skorzystania z tej publikacji. Sądzę, że warto. Bardzo dziękuję Klub Recenzenta Wydawnictwa Sorus za egzemplarz do recenzji i przyznaję 10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/ 10 punktów. 😀📖