Opis
Stefan Simlat urodził się w 1938 roku w Gruszczynie pow. Włoszczowa. W czasie II wojny światowej jego rodzice zostali wywiezieni wraz z dziećmi na przymusowe roboty do Niemiec. Po śmierci matki w 1946 roku zaczęła się jego tułaczka po gospodarstwach rolnych, zakończona dopiero umieszczeniem wraz z rodzeństwem w domu dziecka, gdzie odzyskali godność i dzieciństwo.
Po nauce w szkole górniczej w Katowicach rozpoczął pracę w Kopalni „Wujek”, skąd został zwolniony dyscyplinarnie po czterech latach za „działalność wywrotową”. Po ukończeniu Technikum Rolniczego w Wołowie rozpoczął pracę w Państwowym Gospodarstwie Rolnym na Dolnym Śląsku. Był kierownikiem zakładu, księgowym, magazynierem i zootechnikiem. Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi za osiągnięcia w udoskonalaniu genetycznym zwierząt hodowlanych.
Przez cztery lata studiował filozofię marksistowską, którą kierował się w swoim życiu. Według niego istnieje tylko świat materialny, a wszystkie zdarzenia są dziełem przypadku, w tym również śmierć jego ukochanej wnuczki Nikoli Domańskiej w dniu 5 października 2011 roku, której poświęcił większość utworów w prezentowanym tomie.
***
Została brzoza Jej krwią podkarmiona, niebo słońcem roziskrzone, barwami tęczy lśniące motyle z krótkim żywotem i Jej ulubione stworzonka – biedroneczki w kropeczki. To wszystko zostało w tętniącej życiem przyrodzie bez Nikoli, bez Jej świadomości, smutku i radości. Został ból psychiczny, niewypowiedziany i niezrozumiały. Zostałem ja ze swoją depresją, zmiażdżony ogromem nieszczęścia, chcący stworzyć Tobie pomnik ze słów przekształconych duszą.
Stefan Simlat
Opinie
There are no reviews yet