Odkryj niezwykłą książkę terapeutyczną!
Co ze mną będzie? Co mi się stało? Kto mnie wyleczy? – martwiła się. Patrzyła w niebo, które tego dnia było wyjątkowo niebieskie, bez choćby najmniejszej szaroburej chmurki. Dziewczynka jednak nie widziała tego pięknego nieba, wspaniale kwitnących magnolii, soczyście zielonej trawy, czerwonych tulipanów ani niebieskich niezapominajek.
Marianna Mouchlianiti, Agnieszka Kubiak-Gwit – fragment książki Księżniczka i tęczowe smoki
Nakładem naszego wydawnictwa ukazała się przepiękna książka opowiadająca o bardzo trudnym temacie, jakim jest depresja u dzieci. W przypadku głównej bohaterki symbolizuje ją utrata postrzegania kolorów. Mimo iż jest księżniczką i ma wszystko, czego z pozoru potrzeba, dziewczynka nie jest szczęśliwa.
Rodzice, zajęci pracą, nie są w stanie pomóc córce, a co więcej, nie dostrzegają choroby. Aurelka spotyka siedem smoków, które mają dla niej szczególne zadanie! Polega ono na odszukaniu magicznych kamieni, dzięki którym znowu będzie mogła znowu widzieć kolory. W pełnych przygód poszukiwaniach nawiązuje relacje z różnymi istotami, odzyskuje utracone uczucia, energię i radość. Dojrzewa i rozwija się, uświadamiając sobie, że może decydować jak chce żyć.
Jest to bajka terapeutyczna, w której oprócz przepięknych ilustracji można odnaleźć zadania i kolorowanki dla dzieci!
Marianna Mouchlianiti – urodziła się w 1991 roku w Atenach w Grecji. Ukończyła studia artystyczne na kierunku ilustracja i komiks. Współautorka i ilustratorka bajki. Z racji wykształcenia szczególnie wyczulona na postrzeganie barw. Wrażliwa na krzywdę, która dotyka istoty słabsze. Nastawiona na rozwój osobowości za pomocą różnych technik, między innymi koloroterapii.
Agnieszka Kubiak-Gwit – urodzona w 1972 roku, absolwentka socjologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i filologii angielskiej w Wyższej Szkole Języków Obcych w Poznaniu, współautorka bajki Księżniczka i tęczowe smoki. Interesuje się analizą motywacji ludzkich zachowań oraz wpływem czynników zewnętrznych na kształtowanie osobowości. Bycie w drodze, w podróży, jest dla niej metaforą życia, sposobem na lepsze rozumienie siebie i innych. Z bajek, starych historii, tradycji i legend czerpie wiedzę o ludziach i ich wartościach.
