Opis
Wraz z lekturą II tomu Kochanej Maryś! czytelnik dotrze do końca pierwszej części wyprawy Nowaka – przez całą Afrykę z północy na południe. Pierwszym krajem będzie Kongo, które było dla podróżnika celem szczególnym i pierwotnie docelowym. Posuwając się wzdłuż wschodniej granicy odwiedził on jedne z najbardziej atrakcyjnych krajoznawczo regionów w całym kraju. Listy z Konga ujawniają ciekawe szczegóły słynnej wspinaczki na szczyt Ruwenzori oraz karkołomnego trawersu zachodniego brzegu jeziora Tanganika. W Kongu też po raz pierwszy zachoruje na malarię, która od tej pory będzie jego niechcianą, acz wierną towarzyszką całej podróży. Zmagać się z nią będzie także podczas dalszej przeprawy na południe – na pustyni Kalahari w Południowej Rodezji, co znajdzie wyraz w nostalgicznej korespondencji z samotnie spędzonych świąt Bożego Narodzenia. Z kolei jedne z najciekawszych tekstów, zdradzających ewolucję światopoglądową Nowaka, znajdziemy w listach z wielkomiejskich ośrodków Związku Afryki Południowej – Pretorii, Johannesburga i Kimberley.
Wszystkie informacje o podróżniku znajdziesz na kazimierznowak.pl
Wlody48 –
Moja opinia na temat Wydawnictwa, sklepu, kontaktów itp. itd. jest jak najbardziej pozytywna. Książki jeszcze nie przeczytałem, ale wiem czego się spodziewać. Wydana jest bardzo dobrze (szata graficzna).
Joanna –
Kochana Maryś! Listy a Afryki. Tom II, podobnie jak poprzednie wydania Sorusa czyli zarówno Tom I Listow jak i Rowerem i Pieszo przez Czarny Lad oraz Afryka Kazika (dla dzieci) jest bardzo dobrze wydana, w eleganckiej oprawie graficznej. Oprocz wiadomych walorow podrozniczych ksiazki, fascynujaca jest sama postac Kazimierza Nowaka, jak rowniez jego relacja z zona, kontynuuowana na odleglosc przez 5 lat! Kazimierz Nowak prezentuje caly wachlarz rzadko juz spotykanych wartosci oraz postaw zyciowych, takich jak niezmiennosc i determinacja celu, troska o rodzine, niezgoda na zastana rzeczywistosc (potafil szybko opuscic wygodny dom Polaka ktory bil Murzynow), i jednoczesnie zgoda na niedogodnosci (spanie na ziemi, glod, meczarnia upalnych wedrowek, malaria). Kaziemierz Nowak podrozowal, bo probowal zarobic na byt rodziny, reklamowal sie w gazetach zeby uzyskac pieniadze dla bliskich, jego podroze nie byly motywowane checia zablysniecia czy zrobienia kolejnego selfie. Czasami krytykowal polityke kolonialna, ktorej efekty napotykal na kazdym kroku oraz zachowania Murzynow ktorzy go denerwowali (zagladajac nachalnie do namiotu czy kradnac ukochanego Contaxa). Ale w tym calym trudzie podrozy, potrafil caly czas byc artysta – pisac coraz to nowe artykuly i robic zdjecia. Wymaga to nie lada hartu ducha. Najwieksze nawet klopoty nie przeszkodzily mu pisac prawie codziennych listow do zony, ktore pelne sa cieplych slow czy utesknionych zwierzen. Ilu dzis mezczyzn jest az tak wielkimi marzycielami i tak bardzo oddanymi i wiernymi mezami i ojcami? Pielegnowac relacje na odleglosc, do tego probujac ksztaltowac wychowanie dzieci, nigdy nie rezygnujac ani nie poddajac sie pod naciskiem biezacych trudnosci dnia codziennego, to cechy czlowieka o Wielkim Duchu i Sercu, jakim z pewnoscia byl Kaziemierz Nowak. Szkoda tylko, ze marzenie Nowaka o zapewnieniu dostatniego bytu materialianego rodzinie, spelnilo sie dopiero ponad 80 lat po jego smierci. Ze dopiero TERAZ jest wystarczajaco slawny. Ale bravo! dla Sorusa za wielki trud odnalezienia i uporzadkowania artykulow oraz listow Nowaka, bo lepiej pozno niz wcale.