Opis
Pulsujące emocjami migawki z życia
Poezja, która nie woła, ale zostaje. Zaangażowana emocjonalnie oraz społecznie, utkana z pytań, przebłysków i niedopowiedzeń z egzystencjalną przenikliwością ukazuje współczesny dysonans bez utraty lirycznej prawdy. Stworzona została z czułości do świata, który boli i zachwyca.
Autorka, operując kontrastem, łączy zmysłowość z realizmem i codzienność z tęsknotą za głębią. Pozwala czytelnikowi stworzyć balans między obserwacją życia a metafizyczną refleksją. Ten dialog pełen jest wewnętrznej siły, a porównania stanowią punkt wyjścia do rozważań na temat wartości. Dla tych, którzy pomiędzy doświadczeniem a uważnością chcą odnaleźć swoje miejsce.
Katarzyna Seremak Kędzior – psycholożka, psychoterapeutka, uważna obserwatorka świata i emocji. Pisze o sprawach najbliższych: rodzinie, tożsamości, relacjach poruszając wątki międzypokoleniowe i egzystencjalne. Mieszka i tworzy w Krakowie, tam „gdzie szept miesza się z pamięcią”.
SPIS TREŚCI
- Miara uczuć
- Rozkojarzenie
- 1.01.2022
- Preludia codzienne
- Instrumentalnie
- 3.01.2025
- Bardzo
- Dążąc
- Nowomowa
- Którędy
- Częściej
- 3.01.2025
- Wystarczy
- Gdyby
- Baba
- Nie na marne
- Chęci
- Mimika
- Czas
- Spłoszeni
- Rytm
- Gdybym
- Pamięć
- Bądź
- Sen
- Wolno
- Wiedzą lepiej
- 18.01.2025
- Niedorzecznie
- Zaduma
- Straty
- Karuzela
- Tam
- Wracam do siebie
- „(…)”
- Wiedza
- Nadzieja
- Symfonia
- Rumieńce
- Przekora
- 20.01.2025
- W oknie
- Dalekie od sedna
- Pospolita
- Romantyzm
- Po zaśnięciu hibiskusów
- Wplątani
- Nocne niebo
- Czas przekory
MIARA UCZUĆ
Zaczęłam na nowo
zawzięcie uciekać w marzenia.
Przestraszy się strach na wróble
i ton upartości,
uczucia będą błądzić po znanych myślach,
zawsze wdzięczne.
A jednak,
warto wierzyć w pojednanie siebie i nowego.
Rozkojarzeniu nie dorównam,
na widok nas,
obojętnych na pozór,
można uciec w pokuszenie.
ROZKOJARZENIE
Czy Nowe wie o sobie,
skąd Nieporadne i Niepewne?
Czy też ma wielkie oczy?
Czy wpatrzone w siebie tu i teraz
zna siebie na tyle, żeby uprzedzić zdziwionego obcym,
zachęcić do siebie znudzonego innym,
uspokoić drżącego o swoje?
Czy wie, skąd się wzięło?
Czy ma co wspominać w sieroctwie?
Gołe czeka na ciąg dalszy.
Na lepsze czasy,
na człowieka,
na ulgę bez cienia wątpliwości.
1.01.20228
Drogi na skróty
potłuką się czasem o pragnienie,
czasem o marny zabobon.
Świętując w sobotę, drżąc w niedzielę,
w zmęczeniu czekają na końce
tygodnia, miesiąca,
pytań.
A przecież
środki do celu obnażają nas bardziej niż deszcz.
W preludiach codziennych:
Tyle w nas litości,
ile wyboru między sobą a innymi.
PRELUDIA CODZIENNE
W okamgnieniu,
w niekończących się historiach
ilości idą w cień.
Pożyczone od marzeń,
zawzięte planami
nie wiedzą,
z kim przyjdzie im doświadczyć:
mianownika spojrzeń
liczących się tylko z puentą.
Zapraszamy na nasz kanał na YouTube.
Tylko zalogowani klienci, którzy kupili ten produkt mogą napisać opinię.
Wydawnictwo Sorus,
DM Sorus sp. z o.o.,
Bóżnicza 15/6,
60-643 Poznań,
Poland,
sorus@sorus.pl,
tel. +48 61 653 01 43
Opinie
Nie ma jeszcze żadnych recenzji